Wat als je te horen krijgt dat je niet meer beter kunt worden

geplaatst in: uitvaart | 0

Hoe verschrikkelijk dit ook is voor ieder weldenkend mens, niemand die het horen wil en toch, elke dag opnieuw, krijgen mensen te horen dat ze niet meer beter kunnen worden.

Kun je je voorbereiden op een naderend einde?

En hoe ga je hier mee om en wat kun je van te voren regelen.
Nu kan ik en wil ik niet op de stoel van een psycholoog gaan zitten maar dan gebeurt er wel wat met je.
Eerst moet je deze onheilsboodschap verwerken en wil je misschien je omgeving ervan in kennis stellen. Dan kan het moment komen dat je zelf je wensen kenbaar wilt maken voor het naderende afscheid.
Probeer, hoe moeilijk ook, dit gesprek aan te gaan met je partner, vriend, vriendin of vertrouwenspersoon.
Ook kun je een informerend gesprek aanvragen met een uitvaartverzorger. Ik kan je helpen bij het maken van de juiste keuze.
Wat past bij je, hoe is je levensstijl en wil je deze laten terugkomen in je uitvaart?
Stel, je hebt kinderen, hoe ga je het hen vertellen en voorbereiden op het naderende afscheid.
Wees vooral ook naar de kinderen toe open en eerlijk, op een niveau wat zij aankunnen.
Maak het niet mooier dan het is.
Je kunt de kinderen voorstellen om een herinneringsbox samen te stellen, hierin kun je persoonlijke spulletjes indoen waaruit zij straks troost kunnen vinden. Dit kan op diverse manieren en is ook een beetje afhankelijk van de leeftijd.

De dood: de enige zekerheid in ons leven

en we schieten meteen in de stress als deze ter sprake komt. Natuurlijk zitten de meeste mensen niet met smart op dat laatste bezoek te wachten. Liever breien we er nog een paar mooie jaren aan.

Maar als hij dan toch voor de deur staat, is het dan niet een rustgevende gedachte dat je niet op het laatste moment nog allerlei zaken moet regelen, gesteld dat je daar überhaupt de tijd nog voor hebt. Rustgevend voor jezelf maar zeker ook voor de achterblijvers.
Wat je zoal kunt regelen en hoe je dat regelt, dat zijn de vragen waar de uitvaartverzorger antwoord op heeft. Neem de moeite om te kijken wat je uitvaartverzekering uitkeert of heb je zelf de financiële middelen om de uitvaart te kunnen bekostigen.
Laat nooit maar dan ook nooit de kosten van je uitvaart achter voor je nabestaanden.

Een mooi afscheid is meer dan een bloemenzee

en het perfecte koor; het vraagt tijd en voorbereiding om de diepgang te vinden die zoveel troost biedt. Maar juist in die aanloop vindt al een deel van de rouwverwerking plaats.
Mag ik je helpen om je afscheid vorm te geven?
Dit kun je doen door geheel gratis het boekje aan te vragen “om vast over na te denken”.
Stuur een mailtje met je adresgegevens naar info@harmaboddeuitvaartzorg.nl en je krijgt het boekje thuisgestuurd. Meerdere boekjes mag natuurlijk ook. Kom je er niet uit dan wil ik je graag helpen.

De paardenliefhebber

geplaatst in: uitvaart | 0

Eind september 2018 word ik gebeld door een man die vraagt of ik bij hem wil komen om te praten over zijn uitvaart. De afspraak wordt gemaakt en op de bewuste avond zit ik bij hem, zijn partner en zijn dochter.

Een medisch wonder.

Hij valt gelijk met de deur in huis en vertelt mij dat hij ziek is, nog wel in de chemo behandeling, maar dat hij een medisch wonder is. De artsen hebben hem eigenlijk maar tot augustus van 2018 gegeven en het nu toch al oktober is dus zegt hij met een lachend gezicht:” ik zit in mijn reserve tijd en geniet met volle teugen”.
Ik vraag hem waar hij van geniet en of hij wat wil vertellen over zijn leven.
Er is maar één ding wat een hele belangrijke rol speelt in zijn leven. Paarden, paarden en nog eens paarden. Het is zijn werk, zijn hobby en zijn grote liefde.

De liefde voor paarden.

Op mijn vraag om deze liefde voor de paarden terug te laten komen bij zijn afscheid kijkt hij mij bedenkelijk aan en zijn bescheidenheid zegt hem dat hij daarover wil nadenken.
Door mijn ervaring kan ik wel een beeld vormen van de uitvaart en vraag hem om met mij mee te denken door zijn werkgever te vragen of we in zijn rijhal de afscheidsdienst mogen laten plaatsvinden. Ook vraag ik hem hoe hij het zou vinden om met de koets naar het crematorium te gaan? Nee, zegt hij stellig, dat gaat me te ver!

Medewerking van werkgever.

Na hem nog een aantal tips te hebben gegeven nemen we afscheid van elkaar maar wel met de belofte dat hij in gesprek gaat met zijn werkgever, ik zal hierover worden geïnformeerd.
Niet lang na ons gesprek word ik gebeld of ik samen met hen bij zijn werkgever kan komen om het één en ander door te spreken. Alle medewerking wordt hierin toegezegd.

Er gaat ruim een jaar voorbij waarin mijn gedachten nog wel eens teruggaan naar dit bewuste gesprek. Hoe zou het met meneer zijn, zou hij toch een medisch wonder zijn en gewoon door mogen gaan met zijn leven?

Dan krijg ik in december 2019 een telefoontje van zijn vriendin, het gaat niet goed en meneer is in een hospice om daar zijn laatste levensdagen door te brengen. Bam! Deze komt binnen.

Het afscheid.

Het afscheid, volledig in zijn stijl, vindt plaats in de rijhal van zijn werkgever.
Hij wordt de hal ingereden in zijn eigen vrachtwagen waarin hij voorheen de paarden vervoerde.
Deze sprinter, keurig voorzien van een zwart rouwlint, vervoert hem ook naar het crematorium, de volgende dag.
En helemaal zonder paarden…, nee hoor. Een goede vriend, geheel in stijl, gaat met koets voor de sprinter uit. Bij het crematorium aangekomen, hoe kan het ook anders, wordt de familie opgewacht door 2 paarden, die van zijn partner en zijn dochter, lopen voor de koets en de sprinter uit om hem het laatste stukje te begeleiden.